La la laat het lo lo los
Het staat niet vast
Bestemming of lot
Valt de façade plots
En laat je nakend
Dat is wat je bent

Zoek de sprankel wanneer je hem mist,
Hij is er wel, denk niet dat je je vergist!
En lift mee, op de wave,
Dat je denkt: ik leef!
Do re mi fa so la,
En van je hela hola…

Ruimte om me heen,
zonder materie,
alleen stilte,
geen:

geluid
afleiding
zwaartekracht

Ja verven is mijn lust
en mijn leven, zo zeer zelfs
dat ik helemaal groen wordt
en wit
en groen
en wit
en groen
en wit
nu ben ik gepokt en gemazeld
onder het continue verven
waar mijn leven is

geen twee dingen zijn gelijk
dus hoezo naast elkaar leggen?
één plus één is theoretisch
in de praktijk bestaat het niet

niets is hetzelfde
waarom nou die vergelijking?
als een tang op een varken
vergeet het gewoon!

de wind ruist door de peppels
groen is mijn open blik
het zit eraan te komen
wachten alleen, duurt lang

de kou zit nog in de lucht
nevel al wel opgetrokken
het is onderweg
waarom duurt het zo lang?

de zon schijnt voluit
blauw is de lucht
niets onmogelijk
leven naar de stoa

weinig soelaas, helaas
ene blonde dan maar voor de smaak
na het dak en de dood
biedt het mij nochtans niet

den letsten van mei
nee ik vergeet ‘t nooit
al is het snel voorbij
al is het reeds voltooid
blijft speciaal en raar
naegelholt en lekkernij,
sigaar en jonge klaar’
dan is hij toch bij mij

potje, pannetje,
lepeltje, kannetje
o zo rond, o zo bont
al die kleuren zo fijn,
lopen parmantig te zijn
de ene met een grote bol
en de andere met veel lol
o jee daar gaat er weer
ééntje de hete oven in
zodat ook deze keer
niet desalniettemin
och gunst, o kunst
potje, pannetje,
breek me niet

magertjes, dat is wat het is
zei zij tegen mij
dat blief ‘k niet
zei ik tegen haar
en stampte haar op haar neus
dat kon ze niet zo appreciëren
daarom stak ze met haar mes
zo in mijn zij
dus sla ik
zonder zorg
haar hoofd in, met een bijl