Adem stokt, duizelt vlekken
Gaat het wel goed
Gaat het wel lekker
Adem versnelt, blik gaat open
Het aangaan is de helft
Het doen de andere

Gestaag daalt de mot uit de hemel
Ik voel me niet zo liederlijk
Dat ik hele strofen dicht op rijm
Daarom een weinig woorden
Geboekstaafd na elkeen
Om aan te geven
Dat het nog steeds is, venijn

Melodramatisch te noemen
Ik kan het niet verbloemen
Op deez regenachtige grauwe ochtend
Me in deez flauwe bocht frochtend
Het lukt niet, ik ben een dramaat
Helaas

De Wind in de hoogtes
Zingt in een tonore kleur
Van zilt tot zwart, van roest tot groen
Het is en blijft een banale ding

Een woordenbrij van gewone letters
Rijgen samen een spel van wonderen
Ideeën worden gekristalliseerd
Tot iets wat vorm kan krijgen