zimmer zou ze zeggen
wat de nauwe doorgang is
want de te kleine sluitingen
maken passende geluiden
bij het ritsen van het gebladerte

van ‘o la la’ tot ‘bla bla bla’
vindt ieder er iets van z’n gading
totdat er gevonden wordt wat benodigd is
een klein gebaar, een drankje of sigaret
en tot slot de climax, dat was het leven dan

zoveel is wel duidelijk
jammer is het toch niet
dat ik zo klaarblijkelijk
lek ben als een vergiet

fluweel zo zacht, zo zwart
mijn stem draagt niet ver
maar wat ik zeg raakt diep
een snaar die trilt
stil
maar o zo helder
in de donk’re nacht
waar het monster wacht

Voelt vertrouwd, weer onderweg
En toch is veel veranderd
Niets blijft ooit hetzelfde
Panta rhei unzeitgemäß

En toch is alles wat is altijd geweest
Alleen de samenstelling is anders

Droogte is nodig voor
    Opbouwen
 Contemplatie
      Rust
Een wachten op de groei
Maar wachten doet ook groeien
Ook al lijkt alles stil te staan
Panta rhei unzeitgemäß

wederom zoekende naar het juiste evenwicht
wennen aan de nieuwe werkelijkheid
het gieten van de dagen in de nieuwe structuur
brengt onrust, wrevel en onzekerheid
onrust over de juiste dingen en tijden
wrevel over de juistheid van beslissingen
onzekerheid over eigen kennis en kunde
naast ontdekken, vormen en groeien
om eindelijk mezelf te zijn en te ontdekken
niet geheel, maar afzonderlijke stukjes vormen
als mens deel van een geheel om te groeien

rustig raast het water langs me heen
het gaat aan me voorbij zonder zucht
wind wuift mijn zorgen vaarwel
en blaast de verloren utopie uit

grijs is de lucht boven mij
grijs ontlokt mij een tergend gevoel

met
	verlaten
		verlies
			verdrinken
				verdriet
nooit
	voltooid
		volbracht
			volmaakt
altijd
	wederom
		weer
zonder
	eind
af

3,1415927
zal ik nooit vergeten
afgerond
op mijn rekenmachine
afgerond
zijn leven helaas ook